Scheiding of nieuw begin

Zonder in detail te willen treden over mijn casus, kan ik stellen dat er een hiaat bestaat rond ouders die slachtoffer zijn van de co-ouder. Gelukkig is er in de rechtspraak veel aandacht voor het belang van het kind. En eveneens gelukkig is er aandacht voor en systemen tegen bvb pesten (bvb op school- of werkcontext), stalken (bvb contactverbod), misbruik en mishandeling (bvb partnergeweld, kindermishandeling). Echter, dit wordt een 'grijze zone' in het geval van co-ouders ('ex-partners'). Daar lijken die andere voorziene kaders niet op te passen en kan een slachtoffer wel een therapeutische ondersteuning krijgen, maar geen pragmatische oplossingen. Ik heb het antwoord niet klaar, ik merk echter dat er genoeg casussen zijn van langdurig negatief gedrag ((fysieke) agressie, langdurige juridische strijd, stalking, etc) met negatieve financiële, emotionele en psychische gevolgen waar behoorlijk weinig aan te doen blijkt te zijn wegens gebrek aan een sterk wettelijk kader en dus zonder consequenties.

ivm opvang: Ik ben sinds 2016 alleenstaande mama van 2 kindjes (nu 4j en bijna 10j. ter info, dochterlief geboren in 2014 kwam uit mijn huwelijk, dochterlief geboren in 2020 komt uit een zwangerschap uit een toxische onstabiele relatie. Vandaar, de facto alleenstaand ouderschap sinds 2016). Na mijn verhuis vanuit het buitenland terug naar Belgie (in 2016) was het geen evidentie om een job te vinden die combineerbaar was met alleenstaand ouderschap (en een toen heel beperkt netwerk). Met als gevolg dat mijn financiële en maatschappelijke situatie suboptimaal was. Wat ik toen miste was natuurlijk een netwerk, maar ook begrip en een maatschappij die de uitdagingen van alleenstaand ouderschap erkent en waarvan de maatschappijstructuren/systemen hierop afgestemd zijn. Ik heb wel geluk gehad met het vinden van zowel creche als school. Onze vrije methode school sluit heel goed aan bij mijn visie en de kinderen zijn er beiden heel graag. De school is ook heel community-based en maakt dus ook deel uit van ons netwerk en vice versa. De beperkte opvanguren (voorbewaking va 8u, nabewaking tot 17u, op woensdag tot 14u) maakte het wel moeilijk om een passende job te vinden. Ondertussen heb ik een fijne job met veel flexibiliteit. (voor deze job heb ik ook nog gestudeerd, waarbij ik tegen dezelfde hindernissen liep: praktisch haalbare kinderopvang) Algemeen: Ik houd een positief gevoel over aan de creche, aan de meeste Kind en Gezin medewerkers, aan onze school en aan de jeugdbeweging en kampjes (buitenschoolse opvang initiatieven, kampjes met overnachting etc) die de oudste met plezier doet. Gelukkig hebben mijn kindjes geen extra zorgnoden. juridisch: met vader 1 (mijn ex-echtgenoot) is alles prima geregeld. met vader 2 (flikkerlichtrelatie tot zwangerschap) loopt er vanalles fout. In heel deze situatie stel ik me vragen bij de bestaande wetten ivm ouderschap, slachtofferbescherming, rechten van ouders en kind. Hierin ervaarde ik vaak morele steun maar geen concrete steun.