Ouders zouden bij een scheiding (verplicht?) moeten worden begeleid in de verwerking van het rouwproces en de opvang naar de kinderen toe. Ouders rouwen maar vergeten misschien in hun eigen rouwproces hoe omgaan met de kinderen. Rekening houden met hun noden, wensen, moeilijkheden. Graag zou ik mensen hier wakker voor willen maken.
Jouw voorstel
In het begin ben ik ingestort. Mijn kinderen hebben me zien wenen, horen vragen stellen, ... Fysisch was ik aanwezig: koken, wassen, tv kijken, ... Maar ik stond niet in mijn kracht. Gelukkig was er een netwerk van familie en vrienden. Ook tijdelijk contextbegeleiding. Maar nooit heeft er me iemand duidelijk gezegd: Eveline, sta er terug voor de kinderen. Sta in je kracht. Je kinderen lijden. Jouw ex-partner kan jouw kinderen tegen je opzetten door hen te zeggen dat het bij hem beter is, meer structuur, een gezellig gezin,...
Jouw verhaal
Ik ben een alleenstaande mama van 2 jongens, 14 jaar en 11 jaar. Mijn jongste zoon heeft ASS. In juli 2020 begon mijn wereld in te storten. Mijn ex-partner vertelde me dat hij niets meer voor me voelde. Vanaf toen hing er een zwaard boven mijn hoofd. Ik wist niet waar het zwaard ging vallen. Het leven raakte uit mijn lichaam. Ik stortte in en was vanaf oktober 2020 in ziekteverlof. In december 2020 gingen mijn man uit elkaar. Ik werd in de aanleiding van de breuk en na de breuk steeds geconfronteerd met nieuwe feiten (mijn ex-partner voelde iets voor iemand, werd verliefd, uit elkaar, mijn kinderen zagen die nieuwe partner heel vlug zonder dat ik hier op was voorbereid, ze gingen samenwonen in het huis naast mij, ...) Hoe meer tranen er bij mij waren, hoe harder mijn ex-partner zich opstelde. Hoe raar het ook klinkt, tijdens ons huwelijk hadden we nauwelijks ruzie. Na de breuk waren onze kinderen getuige van mijn verdriet, ruzies tussen mijn ex-partner en mezelf. Toen ik uiteindelijk weer opveerde, lichtpuntjes zag, weer zaken opnam,... kwam mijn ex-partner in april 2023 de kinderen niet meer naar mij wilden komen. Ik zag mijn oudste zoon in het begin om de 14 dagen een weekend en mijn jongste zoon iedere week 1,5 uur! Bemiddeling proberen in te schakelen lukte niet. Noodgedwongen moest ik hulp inroepen van een advokaat die mij nu helpt op de familierechtbank. Inmiddels zie ik de kinderen nu wekelijks van maandag tot dinsdagmiddag en om de 14 dagen een weekend. In mei gaan we terug naar de rechtbank in de hoop dat co-ouderschap terug kan worden opgestart.