Eerste keer

ik heb niet direct een voorstel, maar wilde graag mijn verhaal delen

Ik was een alleenstaande moeder, toen mijn dochtertje nog maar een maand of twee was. Ik heb heel lang thuis gewoond en dan direct getrouwd en gaan samenwonen. Ik was nog maar 25 jaar toen ik mijn dochter kreeg. Mijn leeftijdsgenoten gingen feesten, uit eten, … en ik zat daar. Ik had geen woonst, mijn arbeidscontract was stopgezet door mijn zwangerschap, geen rijbewijs, geen auto,...Gewoon, ik en mijn dochter. Ik zat in een zware vechtscheiding met de vader, die was niet in beeld en droeg niets bij. Ik stond er alleen voor. Ik kon geen borstvoeding geven aan mijn dochter, omdat het zo stresserend was. Ze nam het niet aan en weende heel veel. Het was echt heel veel bij elkaar, uitputtend. Ik had het geluk dat ik in die periode hulp kreeg van mijn mama. Zij was oppas als ik ging solliciteren, naar school ging, voor mijn rijbewijs ging, …) zonder haar was het niet gelukt. Ge kunt al die dingen niet doen, als ge geen opvang hebt. En opvang in Leuven als ge uw kind niet inschrijft als ge zwanger zijt… vergeet het dat ge een plaatsje hebt. Dat is echt een groot probleem.