Werk

Steun vanuit de werkgever heb ik echt gemist. Een vrouw die ambitie heeft en ook haar moederrol wilt opnemen lukt jammer genoeg nog steeds niet in deze maatschappij. En dit was zowel voelbaar op mijn job als op mijn man zijn werk. Daardoor wil ik pleiten dat mannen en vrouwen evenveel recht heeft om ouderschapsrust te krijgen en dat de werkgevers gestimuleerd worden om dit recht toe te kennen aan hun werknemers. En dat federale ambtenaren eveneens betaald ouderschapsrust kunnen opnemen. Dit moet gelijkgesteld worden aan de werknemers die in de prive sector werken.

Mijn man werkt voor defensie waarbij de verwachtingen bij zijn werkgever hoog waren, de job voor alles. De job voor het gezin. Terwijl mijn man zijn vader rol echt wou opeisen maar niet kon. Mijn zoontje was geboren tijdens een periode dat mijn man minstens 26 volledige weken van huis was ter voorbereiding op een buitenlandse opdracht. Wanneer mijn zoontje 10 maanden was is mijn man vertrokken op buitenlandse opdracht voor 6 maanden. Mijn man wou liever thuis zijn maar dat mocht niet. Ik ben verpleegkundige van beroep, met veel wisselende shiften. Net voor mijn zwangerschap was ik al bezig voor een promotie tot hoofdverpleegkundige. Na mijn zwangerschapsrust heb ik de job als hoofdverpleegkundige gekregen. Ik wou liefst minder werken het eerste levensjaar van mijn kind, zeker in combinatie dat ik in feite een alleenstaande moeder was omdat mijn man nooit thuis was. Maar dit mocht niet. Als ik hoofdverpleegkundige wou worden moest ik fulltime werken. Ik heb toen gekozen voor mijn loopbaan maar dit was niet evident! Ik zette mijn kind om 7u af aan de creche en ik ging die om 18u gaan halen. Ik heb de eerste belangrijkste levensmaanden mijn kind in de handen van andere gelegd. Nadat mijn man van het buitenland kwam heeft hij beslist om tegen zijn werkgever in te gaan en heeft jobvermindering geeist. Ik heb dit ook na 1 jaar als hoofdverpleegkundige gevraagd. Want dit was niet oke hoe wij die eerste anderhalfjaar als verse ouders hebben geleefd. De jobvermindering was nodig, maar gaf dan weer financiële stress want ondanks de premie ik kreeg van de RVA, wat mijn man niet krijgt, was er toch een groot loonsverlies