Werk

Alle mama's zouden minimum 6m moederschapsrust aan 100% loon moeten krijgen. Zo wordt zorgen voor je pasgeboren kind niet afgestraft en krijg je meer tijd om aan je nieuwe situatie te wennen en je kind een goede start te geven. Nadien zou er een trapsgewijs systeem moeten zijn (bv per 3 maanden) om extra verlof te kunnen opnemen aan eventueel een beperkter inkomen (bv 65% van je loon). Dit moet zeker kunnen doorlopen tot 2jaar. Bovendien zouden de papa's die trapsgewijze 'moederschaps/vaderschapsrust' ook moeten kunnen opnemen. Zo zal de 'huishoudelijke workload' ook beter verdeeld kunnen worden tussen beide ouders. Want als je als mama (meer) thuisblijft voor je kroost, komt hierbij vaak ook heel veel huishoudelijk werk op je schouders terecht. Maar moederschapsrust is geen 'huishouden-abonnement' hé!

Drie maanden moederschapsrust is veel te kort. Er wordt, terecht, door alle professionals op aangedrongen om 6 maand, liefst fulltime, borstvoeding te geven. Je wilt dat als mama ook echt aan je kind bieden! Maar na 3 maanden moet je alweer aan de slag. Deze constructie creëert schuldgevoelens. Op drie maanden was ik nog helemaal niet klaar om terug aan de slag te gaan. Het is heel moeilijk om op dat moment uit te zoeken wat je mogelijkheden zijn, welk stelsel voor jou het meest voordelig is, wat de financiële gevolgen zullen zijn, ... Uiteindelijk koos ik voor een extra drie maanden (onbetaald) borstvoedingsverlof. We hebben het geluk financieel deze keuze te kunnen maken. Maar als vrouw plaats ik me in een financieel kwetsbare situatie. Ik leun op het inkomen van mijn man. Ik heb veel vertrouwen in mijn man, maar ik vind het niet goed aanvoelen dat de maatschappij me in deze positie duwt. Als je kiest voor het zorgen voor je kind, dat wordt je hier financieel op afgestraft. En dat terwijl je de maatschappij juist heel erg vooruit helpt door goed te zorgen!