Werk

Ik heb geen idee, maar we voelen ons vaak een uitgewrongen dweil.

We hebben een zeer beperkt netwerk. Ook niemand die echt in de buurt woont van grootouders of familie. Daardoor staan we er alleen voor om alles op te vangen. Tel daarbij dat we allebei voltijds werken met een pendelafstand van 45 à 60 minuten enkele richting, en dat we met een complexe gezinssituatie zitten (nieuw-samengesteld gezin, drie kinderen op drie verschillende scholen, hobby's vnl. met auto wegens afstand tot de locatie, ...). Dat weegt serieus, en vertaalt zich in spanningen en vermoeidheid. Daarbovenop komt nu ook de zorg voor onze ouders, waardoor we minder op hen kunnen rekenen én meer zorgtaken moeten overnemen. Positief: scholen zijn betrokken indien je met vragen zit, buren steken al eens een handje toe.