Gecentraliseerde, snelle, betaalbare goede hulpverlening
Jouw voorstel
Het zou een hulp zijn als er goede centra zijn die verschillende specialisten verenigen en die kunnen doorverwijzen naar de meest geschikte hulpverlener, school, enz. en dit op een haalbare fysieke afstand. Bovendien zouden zij ook de ouders kunnen helpen voor de beste aanpak, kostenbeperking, opvang enz. De termijnen voor intake zouden kort moeten zijn. De kosten zouden meer gedragen kunnen worden door de overheid, want uiteindelijk krijg je daardoor een gezondere maatschappij met minder problemen en kosten op termijn.
Jouw verhaal
Het is moeilijk om gepaste hulp te vinden bij neurodivergente kinderen / jongeren. Psychologen onderschatten daarbij de invloed van hoogbegaafdheid. Vaak richt men zich op één bepaald probleem, waardoor de therapie niet goed aanslaat. Hoe kom je sneller bij de juiste persoon terecht, zodat het kind niet psycholoog- of dokter-moe wordt? Hoe help je het kind om zelfvertrouwen te krijgen en zich goed te voelen in de wereld? Hoe kan de maatschappij leren meer open te staan voor neurodivergente personen zodat ook zij hun waardevolle steentje mogen bijdragen? Hoe voorkom je bijgevolg depressie bij jongeren? Er zijn lange wachttijden voor psychologen, voor aanvragen voor testing (bvb ADHD), voor psychiaters ... Het is bovendien heel duur omdat er zo weinig wordt terugbetaald, zeker als je kind al volwassen is. Als alleenstaande ouder zijn de kosten niet evident. Wanneer er hulpverlening is gevonden, blijf je als ouder toch nog vaak in de kou staan. Er wordt gewerkt met het kind maar niet met de ouder. Mijn kinderen gingen uiteindelijk naar een basisschool met een kangoeroewerking, op 26 km van onze woonplaats. Dat betekende voor mij elke morgen en elke avond 50 km met de auto rijden. Ik nam verder loopbaanonderbreking om dit mogelijk te maken. Ook in het Middelbaar en Hoger onderwijs bleven de zorgen bestaan. De problemen hebben me mede mijn loopbaan gekost. Tijdens mijn loopbaan in het basisonderwijs heb ik geprobeerd een verschil te maken voor de hoogbegaafde leerlingen. Er is zo ontzettend veel onbegrip voor hun noden en voor die van de ouders. De zorguren voor een kangoeroeklas zijn afhankelijk van de goodwill van de collega’s, die het probleem vaak niet zien; zelfs na jaren van aandacht. Gespecialiseerde centra voor hoogbegaafde kinderen vragen enorme vergoedingen voor hun expertise.