Traumasensitief opvoeden
Jouw voorstel
Alles begint bij de juiste kennis door de partners die rond het gezin staan. Al vanuit de NICU had ik graag over geboortetrauma gehoord, over de amygdala die op scherp staat, over het feit dat de kans groot is dat hij meer dan gemiddeld zal huilen, over het feit dat dit niet aan mij ligt als moeder en wat ik wél kan doen. Ook in het consultatiebureau, in de opvang en op school moet deze info binnengetrokken worden. Bij trauma wordt vaak gedacht aan zeer duidelijke feiten als mishandeling en middelengebruik. Maar ook 'lichtere zaken' zoals overmatig stress bij de moeder tijdens de zwangerschap kan een extra gevoeligheid doen ontstaan.
Jouw verhaal
Onze oudste zoon was bij de geboorte bijna gestorven. Hierdoor lag hij een tijdje op de NICU. Zijn geboortetrauma zorgde ook na deze opname voor extra zorgen. Op 4 jarige leeftijd kwamen we te weten dat hij een hechtingsproblematiek ontwikkeld had waarbij hij het gevoel heeft er alleen voor te staan. Wij zijn twee zeer liefhebbende ouders in een middenklasse gezin. Deze problematiek was nieuw voor ons. De zoektocht naar hulp was niet evident. Er is zo weinig geweten. Ook bij onderzoekcentra zoals het COS is er te weinig kennis over geboortetrauma. Laat staan dat er in de opvang of op school kennis is over traumasensitiviteit. Gelukkig hebben we onze weg gevonden en hebben we de juiste hulpverleners kunnen contacteren. We zijn er nog niet, maar we zijn op zeer goede weg.