Geen symptoombestrijding maar wegnemen van de oorzaak.
Jouw voorstel
Artsen zouden moeten doorverwijzen naar de juiste persoon die de oorzaak van het probleem kan vinden. En niet enkel symptoombestrijding aanbieden. Zo kreeg bijvoorbeeld ons zoontje maagzuurremmers omwille van 'verborgen reflux', maar uiteindelijk bleek dat de reflux kwam van een (koemelkeiwit)allergie. Aangepaste voeding, wegnemen van de oorzaak van de reflux, was de oplossing, niet de maagzuurremmers (onderdrukte maar matig de symptomen).
Jouw verhaal
Mijn zoontje heeft sinds de geboorte veel problemen met voeding. Als baby heeft het 3 maanden geduurd eer er door de artsen gehoor werd gegeven aan de onhoudbare huilbuien. Toen we overgingen op speciale babymelk (koemelkeiwitallergie), waren de huilbuien op 2 dagen over. Ik vind dat het te lang heeft geduurd eer dat het probleem serieus genomen werd. Momenteel ondervinden we sinds anderhalf jaar problemen met zijn stoelgang. Veel verder dan peuterdiarree zijn we niet gekomen. Maar peuterdiarree zou niet zo lang mogen duren. Het verhindert ook de potjestraining en zijn zindelijkheid. Bovendien wordt hij erger en erger in het eten van (als baby) reeds gekende zaken. Via via zijn we nu bij een gespecialiseerde pediater terecht gekomen, en zijn nu volop in de anamnese-fase. We zijn tot dit moment op geen enkel moment door de omringde artsen, diëtisten, etc... verder kunnen geholpen worden.