Begeleide wandel- en fietsrijen naar scholen en vrijetijdsactiviteiten
Jouw voorstel
Wij werden als gezin niet ondersteund. De grootouders werkten op dat moment nog (en wonen redelijk ver), dus zij konden weinig ondersteuning bieden. Ondertussen zijn onze kinderen wat groter en doen ze ook heel wat hobbies. Het is niet gemakkelijk om dit allemaal gebolwerkt te krijgen. Wij wonen in de stad, dus de meeste hobbies zijn dichtbij. Toch is het door het drukke verkeer niet veilig om onze kinderen alleen naar daar te laten gaan. De stad zou meer op maat van kinderen moeten worden ingericht, dat lijkt me fijner voor iedereen. In afwachting van die utopie lijken begeleide wandel- of fietsrijen van (en naar) scholen (of centrale punten) naar hobbies in de buurt mij wel een fijn idee.
Jouw verhaal
Ik kreeg 4 jaar geleden een burnout. We hadden toen kinderen van 4 en 6. Mijn partner moest plots alles alleen doen: zorg voor de kinderen, het huishouden, voltijds blijven werken. Dit was een heel moeilijke periode. We zijn hier uiteindelijk samen doorgekomen. Sindsdien is de taakverdeling (nog) gelijkwaardiger. Mijn energiepeil blijft wel erg laag. Onverwachtse gebeurtenissen (ivm de kinderen) kunnen me erg uit mijn lood slaan.