Zonder goede woning kan je niet de mama zijn die je wilt
Jouw voorstel
Moeilijk om alles alleen te doen als mama. Meer begeleiding nodig in de zoektocht van een woning. De woningcrisis moet écht aangepakt worden! Een goede woning is de basis. Zonder dat kan je je kind niet goed opvoeden.
Jouw verhaal
Ik ben bewust gescheiden, verhuisd en ik heb daar geen spijt van. Na mijn scheiding wilde ik terug keren naar Leuven, de stad waar ik opgegroeid ben. Ik vond een woonst, maar helaas bleek deze helemaal anders dan ik verwachtte. Er was een groot vocht- en muizenprobleem. De muizen (en de stront) waren echt overal! Ik vind dat een hele erge leefsituatie voor mezelf en mijn kind (van 8j)! Ik contacteerde de huisbaas, zocht rattenvergif, ging naar de huurdersbond, enz. maar het mocht niet baten. Ik voelde me echt voor een dilemma gezet: “Ga ik thuis slapen en spaar ik geld uit of ga ik gezond en veilig slapen op hotel, waar ik eigenlijk niet het geld voor heb?”. Ik voel me tekortgeschoten als mama, heb heel veel stress en voel me niet gehoord! Met mijn (pro deo) advocaat werd er een compromis gesloten met de huisbaas. Ik had enkele maanden de tijd om een nieuwe woonst te vinden. Ik dacht dat dit wel zou lukken, maar kom nu een realiteit tegen die ik niet kende. Het is zo moeilijk om een woonst te vinden in Leuven. Qua hulpverlening voel ik me van het kastje naar de muur gestuurd en ook bij de verhuurders voel ik veel vooroordelen (alleenstaande mama, ziekteuitkering: kan je het wel betalen?, enz.). Ik voel me heel alleen en vraag me soms af of ik geen grote stommiteit heb uitgehaald. Een goede woning is echt de basis van alles! Ik heb epilepsie en stress is een trigger voor aanvallen. Ik heb de laatste tijd al enkele epilepsie-aanvallen gekregen. Dit leidt tot gevaarlijke situaties voor mijn kind. Zij moet te snel volwassen worden! Op de school van mijn kind merkte ze de situatie ook op. Ze zijn lief en willen mijn kind helpen door bv. warme maaltijden aan te geven enz. Dat is fijn, maar ik voelde me wel te kort geschoten. De CLB werd er bij gehaald. Ik voelde me als mama aangevallen, op de tenen getrapt. We bekeken de piste van internaat ook als tussenoplossing. Zou goed geweest zijn, maar mijn kind zei: “Mama, ik ga je niet in de steek laten.'.