Opgroeien en opvoeden

1) Een centraal aanspreekpunt om alles te zeggen waar je recht op hebt voor gehandicapten kinderen: vragen te stellen, door te verwijzen, mee te zoeken naar oplossingen, lancunes wetgeving aan te kaarten, enz. Ik denk dat het vaph hier goed voor zou zijn ( mits overleg met onderwijs intern). 2) Administratieve vereenvoudiging van aanvragen (kindergeld, hulpmiddelen, pab, enz.). 3) Aanpassing wetgeving MFC. Nu hebben ze vrij spel. Ze mogen elk kind weigeren dat ze te veel werk vinden. MFC´s zouden verplicht kinderen met type 4 verslag en A document moeten aannemen als er plaats is. Als ze mogen weigeren, moeten ze dat in het begin van de gesprekken met de ouders doen. Liefst in het eerste gesprek al zeggen dat het niet zal gaan of al signalen geven van twijfel. Nu waren er gesprekken vanaf februari tot in juni. Nooit een probleem dat mijn kind mocht komen. We hebben verschillende keren gevraagd of het een probleem was. Halverwege juli (na vrijgeven andere plaats in andere school) plots eerste boodschap dat mijn kind niet voltijds mocht komen en uitgesloten wordt voor vakantie opvang. Zoek maar een oplossing als ouder van een kind met meervoudige handicap. Ouders moeten geïnformeerd worden dat een A document geen RECHT is tot een plaats in een MFC. Dat je moet onderhandelen.

Mijn zoon heeft een motorische en mentale handicap, autisme en actieve chemobehandeling. Weten waar je recht op hebt is moeilijk. Het wordt fragmentarisch en toevallig aangeboden. Ik mis een centraal aanspreekpunt. De administratieve last is hels en vergt een halftijdse functie om dit op te volgen. Er wordt onvoldoende aangepaste hulp en opvolging geboden. Er zijn onvoldoende scholen buitengewoon onderwijs en aangepaste kinderopvang. Mfc´s weigeren hulp te bieden en kunnen/mogen dat door het ontbreken van wetgeving die het kind beschermen. Er wordt in de huidige wetgeving weinig rekening gehouden met uitzonderingen. Er is geen instantie om het aan te kaarten, maar enkel het kabinet.